De diamanten verlovingsring, of natuurlijk een ander soort ring, is onderdeel van de verloving, de trouwring is onderdeel van de bruiloft. Tot nu toe is alles nog duidelijk. Maar hebben beide partners beide ringen nodig? En zo ja, wat doe je met de verlovingsring na de bruiloft? Moeten verlovings- en trouwringen bij elkaar passen? Er zijn enkele verschillen tussen verlovingsringen en trouwringen – die we hier in detail zullen onderzoeken.

Verlovings- en trouwringen: wat is het verschil?

Om de vraag naar het verschil tussen verlovingsring en trouwring te beantwoorden, moeten we eerst kijken naar het verschil tussen verloving en huwelijk. Dus wat betekenen verloving en huwelijk? Welke tradities zijn ermee verbonden? Wat zijn hun wettelijke verplichtingen? Hoe worden ze gevierd?

De gewoonte om zich voor de bruiloft te verloven dateert uit de Middeleeuwen. In die tijd zwierven huwbare mannen door het land op zoek naar een bruid. Toen de juiste gevonden was, werd met de vader van de bruid onderhandeld over de bruidsschat. Zodra er overeenstemming was bereikt, werd het paar als verloofd beschouwd. De rijken en machtigen bezegelden hun verloving ook door een kostbare ring om de vinger van hun geliefde te doen.

Tegenwoordig wordt elk paar dat hun posse bij de burgerlijke stand heeft besteld, als verloofd beschouwd. Houdt u van klassiek, dan bent u als bruidegom natuurlijk van harte welkom om vooraf de vader van de bruid om de hand van zijn dochter te vragen. Een verloving wordt in de regel voorafgegaan door een aanvraag van een partner – in onze geëmancipeerde tijden is het ook de vrouw die haar geliefde de vraag van alle vragen stelt. Vaak wordt het “ja” van de respondent bezegeld door een verlovingsring om te doen. In Duitsland dragen verloofden de verlovingsring aan de ringvinger van hun linkerhand. Het is aan elk paar om de verloving achteraf te vieren of niet. Maar misschien kan een verlovingsfeest een welkome proefrit zijn voor het grote huwelijksfeest. De groep gasten zal zeker kleiner zijn. Anders zijn er geen regels voor een verlovingsfeest.

Met de verloving wordt de huwelijksbelofte officieel. Het eindigt met het huwelijk op de dag van de bruiloft. Hoe lang de tijdspanne tussen verloving en huwelijk is, is aan het paar. Hier zijn geen wettelijke vereisten voor. Evenzo is er na een verloving geen wettelijk recht op de verlossing van de geloften.

Belang van het huwelijk

Of het nu in de burgerlijke stand is of voor het kerkelijk huwelijksaltaar: voor stellen is het het grootste geluk om “ja” tegen elkaar te zeggen en samen in het huwelijksbootje te stappen. Maar lange tijd was het huwelijk een nogal pragmatische aangelegenheid. In de Middeleeuwen, met de bruiloft, veranderde de bruid van de beschermende relatie van haar clan in die van haar bruidegom. Hij betaalde een transfersom voor zijn vrouw en kreeg in ruil daarvoor voogdij over haar. Gaandeweg groeide het belang van de kerkzegening tot een huwelijk, in de katholieke kerk werd het huwelijk als een sacrament beschouwd. Met de modernisering van het oude Europa veranderde de rol van de staat. Sinds 1876 is een door de staat aangestelde ambtenaar van de burgerlijke stand verantwoordelijk voor het huwelijk. Een extra kerkzegen is optioneel voor elke bruid en bruidegom, maar niet noodzakelijk om het huwelijk juridisch bindend te maken.

Vandaag is het rechtsgeldig dat beide partners zich verplichten tot echtelijke samenwoning met het huwelijk en verantwoordelijkheid dragen voor elkaar. De jurisprudentie verstaat dit als wederzijdse loyaliteit, respect, aandacht en hulp. Het huwelijk wordt meestal groots en uitbundig gevierd: met alle belangrijke en dierbare mensen die het bruidspaar graag om zich heen heeft op hun “mooiste dag in het leven”. De ringen die bruid en bruidegom elkaar tijdens de huwelijksceremonie omdoen, worden meestal aan de ringvinger van de rechterhand gedragen.